شبکه سولانا یک بلاک چین متن باز است که از قراردادهای هوشمند، توکن های غیر مثلی (NFT) و برنامه های غیرمتمرکز پشتیبانی می کند. برای تامین امنیت شبکه سولانا، این بلاک چین توکن بومی خود SOL را ارائه کرد. کاربران با استیک کردن یا سپرده گذاری، می توانند امنیت شبکه سولانا را تامین کنند. در این مقاله تصمیم داریم امنیت شبکه سولانا را مورد بررسی قرار دهیم. همچنین بدانیم ویژگی شبکه سولانا چیست که توانسته است آن را به یکی از رقبای اتریوم تبدیل کند.
امنیت شبکه سولانا و سایر ویژگی های آن
همانطور که گفته شد سولانا یک شبکه بلاک چینی است که بستر بسیاری از برنامه های غیر متمرکز یا Dapp ها، پلتفرم های وام دهی و معاملاتی می باشد. همچنین بسیاری از برنامه های اینترنت غیرمتمرکز یا Web 3.0، بازی های بلاک چینی و NFT ها نیز در بستر این شبکه پیاده سازی و اجرایی می شوند.
امنیت شبکه سولانا از طریق استیک کردن توکن SOL توسط کاربران، تامین می شود. شبکه سولانا برای تامین امنیت خود نیازمند ساخت یک توکن بومی به نام سولانا بود. با ساخت این توکن و عرضه آن به کاربران این امکان داده شد که با خرید سولانا و نگهداری یا به اصلاح استیک کردن این توکن پاداش دریافت کنند. هر چقدر کاربران در این امر مشارکت کنند و توکن بیشتری ذخیره کنند امنیت شبکه سولانا نیز افزایش پیدا می کند. سرمایه گذارن در سایت رسمی Solana می توانند اطلاعات بیشتری از روند شبکه سولانا دست بیاورند.
شبکه سولانا چطور کار می کند؟
شبکه سولانا برای ساخت شبکه خود از الگوریتم گواه اثبات تاریخ یا Proof of history استفاده می کند. در واقع PoH بخشی از مکانیزم اجماع گواه اثبات سهام یا PoS است. PoH برچسب زمانی تراکنش‌هایی که به بلاک‌های سولانا اضافه می‌شوند را در خود ذخیره می کند از همین رو فعالان بازار نام Decentralized Clock یا منبع زمانی غیر متمرکز را بر روی این بلاک چین گذاشته اند. در هر 400 میلی ثانیه یک بلاک جدید در سولانا ساخته می شود که در مقایسه شبکه اتریوم و بیت کوین سرعت بسیار بالایی دارد.
یکی از مسائلی که در شبکه های توزیع شده وجود دارد توافق داشتن بر سر زمان و ترتیبی که رویدادها رخ می دهند، می باشد. زیرا نودهای درون شبکه نمی توانند به برچسب های زمانی دریافتی از نودهای دیگر اعتماد داشته باشد. از این رو شبکه سولانا در تلاش است تا با ایجاد یک منبع زمانی معتبر و رمزنگاری شده این مشکل را از طریق گواه اثبات تاریخچه حل کند.
شبکه های بلاک چینی دیگر مثل بیت کوین و اتریوم، به دلیل پیروی از الگوریتم PoW، تراکنش هایی که پاداش بیشتری داشته باشند را سریع تر پردازش می کنند. در صورتی که الگوریتم PoH در شبکه سولانا، همه تراکنش ها را بر اساس زمان ثبت و پردازش می کند. از آنجایی که نودها بر اساس ترتیب زمانی پیام ها را دریافت می کنند، بلاک های بعدی را می توانند بدون هماهنگی با کل شبکه ایجاد کنند. بنابراین امنیت شبکه سولانا با توجه به نوع الگوریتم اجماع آن می تواند، بسیار بالاتر باشد.
امنیت شبکه سولانا بیشتر است یا اتریوم؟
برای بررسی امنیت شبکه سولانا و امنیت دیگر شبکه های بلاک چینی باید به نحوه استخراج و الگوریتم اجماع آنها دقت کنیم. شبکه اتریوم در ابتدای ظهور خود از الگوریتم اجماع گواه اثبات کار یا PoW استفاده می کرد. در روش PoW استخراج کنندگان باید مشکلات پیچیده محاسباتی را حل کنند تا بلاک‌های جدیدی به دفتر کل تراکنش‌ها اضافه شود و پاداش دریافت کنند. این روش ضعف هایی به همراه داشت تا اینکه اتریوم با ارائه لایه دوم اتریوم، الگوریتم اجماع گواه اثبات کار را به سهام تغییر داد. به طور قطعی نمی توان گفت اتریوم با انجام این آپدیت امنیت شبکه خود را افزایش داده است یا خیر.
شبکه سولانا از ابتدا بر اساس الگوریتم اجماع اثبات سهام یا PoS ایجاد شد. شبکه سولانا از یک سیستم ترکیبی استفاده می کند که در واقع علاوه بر استفاده از روش اثبات PoS از روش اثبات تاریخچه PoH، نیز استفاده می کند. همین موضوع امنیت شبکه سولانا را بیشتر از بلاک چین اتریوم می کند و باعث جهش شبکه سولانا در حوزه های مختلف می شود.
شبکه سولانا و اتریوم علاوه بر روش اثبات تفاوت های دیگری نیز باهم دارند. یکی از تفاوت های سولانا و اتریوم در سرعت تراکنش های آن ها است. شبکه سولانا در هر ثانیه حدود 60 تا 65 هزار تراکنش را پردازش می کند، در حالی که در شبکه اتریوم در هر ثانیه 30 تراکنش پردازش می شود. از دیگر تفاوت های این دو شبکه مقیاس پذیری آن ها است. مقیاس پذیری سولانا در بلاک چین اصلی خود سولانا است در حالی که شبکه اصلی اتریوم مقیاس پذیری پایین تر بود. همچنین هزینه تراکنش در شبکه اتریوم بسیار بیشتر از شبکه سولانا می باشد.
مقایسه امنیت شبکه سولانا و کاردانو
سولانا و کاردانو از بسیاری از جهات شبیه به یکدیگر هستند. هر دو این شبکه ها دارای قرارداد هوشمند بوده و به جوامع خود دسترسی به بسیاری از ویژگی ها در اکوسیستم های مالی غیرمتمرکز (DeFi) مربوطه خود را می دهند. مقیاس پذیری بالای این دو شبکه، هزینه تراکنش کم و سرعت بالا، باعث شده است که سولانا و کاردانو رقیبان جدی اتریوم به شمار بیایند.
یکی از تفاوت های سولانا با کاردانو این است که کاردانو به عنوان یک شبکه غیر متمرکز قوی ارائه شده است ولی نتوانسته است به اندازه سولانا در اکوسیستم تاثیرگذار باشد. همچنین سولانا توان عملیاتی بیشتری را با کارمزد کمتر به کاربران خود ارائه می دهد.
شبکه کاردانو از یک پروتکل PoS (اثبات سهام) به نام Ouroboros که توسط بنیاد کاردانو تایید شده است، برای اعتبارسنجی تراکنش ها استفاده می کند. این مکانیسم باعث می شود که کاربران بتوانند توکن بومی کاردانو (ADA) را به اشتراک بگذارند و در فرآیند اعتبارسنجی تراکنش ها مشارکت کنند. در واقع سولانا و کاردانو هر دو از روش اثبات سهام استفاده می کنند. اما که همانطور که گفته شده امنیت شبکه سولانا با روش اثبات PoH بیشتر از سایر شبکه های بلاک چین است.
